Պաչս ծոցդ ընկավ

Պաչով շուրթերդ պեղեցի`
զանազան ժպիտների հանքեր գտա:
Մատով ժպիտդ քորեցի`
ծիծաղիդ ջրվեժը հորդաց աչքերիս:
Գիրկս քեզ տվեցի,
պաչդ հագա,
պաչով շուրթդ գրկեցի
ու մտա այտ-վերմակիդ տակ
ու քնեցի...
Երազում արթնացա,
Հետդ մի գավաթ արև խմեցի`
Լույսը դնչովս ծորեց,
Հասցրիր ափով պահեցիր...

Ու հիմնականում դու ինձ նորից գտար,
երբ շուրթերս քեզ էին ծննդագրում...