Անբաժանելիություն

Թողնում եմ ինքդ քեզ երգես,
Մի քիչ պտղես ինքդ քեզ...
Չնայած`
Ես կարող եմ անվերջ, անընդհատ
Դառնալ քո սիրո խմբավարը...

Անհավասարակշռությունդ հարուցում է իմ անկշռելիությունը...
Ու Ես ունակ եմ տեղավորվել անգամ հերքումներիդ մեջ
Ու օվկիանոսների ալիքների նման ավելի խորանալ դեպի
Իրենից հեռու մղողը...

Մատներով տրորիր մատներս.
Քեզնից թաքցնելու համար նվիրվածությունս առ քեզ,
Որ ինքդ քեզ գտնես,
Քրտնել են... Քրտնել են մատներս...

Քրտինքս քո հոտն ուներ, երբ չէինք պատահել,
Հիմա, իմ` քո երբեք չտեսած արցունքներս,
Քո քրտինքի ձայնն ունեն...

Մի թույլ տուր շրջվեմ ինքս ինձ...
Ու մի քիչ ինձ երգիր այն նոտաներով,
Որ Ես այդպես էլ չեմ հասկանալու...
Ու Ես չեմ էլ հասկացել երբեք.
Ինչու եմ սիրում բոլոր իմ սիրած
Նոտաները երգի...