Տրամադրությանս անցուդարձը նույնն է կրկնում

Զգացումներս անընդհատ բախվում են գիտակցությանս...
Բոլորովին նույնը լինելով
զգացումներս և գիտակցումս`
նրանց առճակատումից անջատվում է
նույն էներգիան
մեկից դեպի մյուսը...

Գիտակից զգացողություն,
զգալու գիտակցություն,
գիտակցելու զգայություն...

Զգացումներս և գիտակցությունս
հերթով տրոփում են`
լրացնելով մեկը մյուսին,
որ Ես արթուն մնամ
երբ Ես քեզ հետ եմ
և երբ դու ես ինձ հետ...

Իմ կոպտության գաղտնավանկերում էլի սեր է քեզ

Դու ծնվելուդ պահին
արդեն ներել ես իմ բոլոր անփույթ արարքները…
Թույլ տուր քո փոխարեն
շնորհակալ լինել նախնիներիդ
նման շռայլ ժառանգության համար…

Շնչելուդ պես հիշիր`
որ սիրում եմ քեզ:
Արտաշնչելուդ պես վանիր
հակառակ դեպքերը…

Իսկ հիմա լռիր,
Չէ՞ որ ամոթ է հանկարծ ծիծաղել ուրախությունից
այդքան բարձրաձայն…

Ժամանակի պտույտը կամ անընդունելի ճշմարտություն

Ասում էին թե.
Մկան մեզն էլ օգուտ է ջրաղացին:
Հիմա էլ ոմնաք այդպես են ասում:

Հիմա հին օրերը չեն,
Հիմա ի՞նչ ջրաղաց,
Հիմա պտտվող երկրի
Պտույտից են խոսում:

Իսկ Ես կարծում եմ,
Որ կան պտույտներ,
Որոնց իմ մեզը կարող է օգնել:

-Երկի~ր, ուշադիր
Ու մի քիչ ավելի
Գեղեցիկ պպտտվի'ր.
Բանաստեղծ է միզում...

Թվերի ուղղագրությունը

Աշխարհը կառուցված է թվերի վրա,
Օրինակնե՞ր…
Խնդրեմ`
π` 3.14…
√2` 1.41…
Ֆիբոնաչի շարքի ոսկե կտրվածք` 1.618…
Սրանք իռացիոնալ
Այն բարդ թվերն են,
Որոնք կան ամենուր,
Ինչը գեղեցիկ է…

Ու էլի թվեր`
Շա~տ ու բազմազան…

Ավելացնում եմ Ես ևս մեկը`
1` բարդ ու պարզ մի թիվ`
Իմ ու քո կարգավիճակը…