Էպիգրամ գրական ամբոխին

Պատահել է, որ Ես ձեզ
ինձնից առաջ եմ տեսել
և միշտ ձգտել եմ առաջ...
Հազար փառք ձեզ,
որ ձեզ այդպես եմ տեսել.
ձգտումս պահ ել եք անավարտ...
Ոչինչ, որ խաբնվել եմ,
ոչինչ, որ թվացել է։
Մեկ անգամ էլ փառք ինձ,
որ խաբկանքն ինձնով արդարացվել է...

Ձոն անբանաստեղծական կամ ... թանաքի փոխարեն

«Անընդհատ պոեզիա՜, պոեզիա՜...
Պոեզիան երբեմն միջոց է պոեզիայից առանձնանալու...»
Անհայտ Գրող

Ես շատ եմ գրել
հույզով լի բանաստեղծություններ,
որտեղ ջանադրաբար տեղավորել եմ
գեղեցիկի, բարու մասին
իմ տարբեր պատկերացումները...

Մի անգամ քննադատն ասաց,
որ լավ չեմ գրում։
Զարմացա, զայրացա ու քֆրտեցի։
Հետո զայրույթս մի քիչ
հանձնեցի նաև թղթին...
և երբ նա էլի կարդաց
ասաց, որ հիմա իբր ավելի լավ եմ գրում...

Ավելի զարմացա
ու հիասթափված այդ հիմար ճաշակից՝
թքեցի...
չգիտեմ, թե ում կպավ,
բայց ահա էլի նա.
-Այ սա ուրիշ, հիմա հիասքանչ ես գրում...