Թարմությունը ծափծփվում է
Ամեն առավոտ,
Երբ ուզում եմ արթնությունս
Հասցնել քեզ:
30 мая 2009 г.
Ապրելը գլխապտույտ է
Շուռումուռ եմ տալիս գլուխս
Տարբեր կողմեր...
Կյանքը մեկընդմիշտ քաոս է...
Գլուխս մարմնիս փորձում է տարուբերել...
Աշխարհը ու՞մ պոկված գլուխն է...
Տարբեր կողմեր...
Կյանքը մեկընդմիշտ քաոս է...
Գլուխս մարմնիս փորձում է տարուբերել...
Աշխարհը ու՞մ պոկված գլուխն է...
Մի բան խոսիր ինքդ քեզ
Իմ խոսքը տձև է
Ու չեմ պատրաստվում
Օրինակներ բերել:
Իմ խոսքը վրան
Կարմիր պտեր ունի,
Ծիրանագույն զոլեր
Ու երկնագույն խոռոչ:
Իմ խոսքը երբեմն լայն է.
Երբեմն երկար:
Իմ խոսքի ծոպերը կոշտ են,
Արմատները գանգուր:
Իմ խոսքը մեղեդու սկիզբն է,
Օրինակներ էլի զլանում եմ բերել...
Ու չեմ պատրաստվում
Օրինակներ բերել:
Իմ խոսքը վրան
Կարմիր պտեր ունի,
Ծիրանագույն զոլեր
Ու երկնագույն խոռոչ:
Իմ խոսքը երբեմն լայն է.
Երբեմն երկար:
Իմ խոսքի ծոպերը կոշտ են,
Արմատները գանգուր:
Իմ խոսքը մեղեդու սկիզբն է,
Օրինակներ էլի զլանում եմ բերել...
25 мая 2009 г.
Գլխագիր
...
Ժպիտս ձախից աջ քո անունն է կարդացվում,
Աջից ձախ` դու պետք է կարդաս...
Ժպիտդ վերից վար հնչում է` Լույս,
Վարից վեր` Ես էլի եմ ժպտում…
Աջից ձախ` դու պետք է կարդաս...
Ժպիտդ վերից վար հնչում է` Լույս,
Վարից վեր` Ես էլի եմ ժպտում…
20 мая 2009 г.
Դու չմահացար, ոչ էլ սպանվեցիր, ոչ էլ զոհվեցիր. Դու ապրում ես միշտ
Սլավիկ Չիլոյանին
Երեք սպիտակ վարդ
Բանաստեղծական այս խոնարհումով
Խոնարհում եմ քեզ…
Ձեռքիս բարևը
Ես մեկնում եմ քեզ
Ու բարձր ասում`
Բարև բանաստեղծ:
Ոչ ոք չի լսում,
Բայց դու ժպտում ես
Ծիծաղախառը…
Երեք սպիտակ վարդ
Բանաստեղծական այս խոնարհումով
Խոնարհում եմ քեզ…
Ձեռքիս բարևը
Ես մեկնում եմ քեզ
Ու բարձր ասում`
Բարև բանաստեղծ:
Ոչ ոք չի լսում,
Բայց դու ժպտում ես
Ծիծաղախառը…
19 мая 2009 г.
Մարգարեությունդ կռահեցի
Պարույր Սևակին
Նույն քո կռահած
Բիճերը դարի պոռոտաբերան
Հիմա անվանդ անուն են դնում…
Քո աղով համ են տալիս անհամին,
Բայց քո հետևից պախարակում են…
Դե ետ մնալուց նեղվում են,
Ոչի~նչ…
Ատամանվիդ տակ
Ճզմում են իրենց`
Անունդ տալուց
Ու չե~ն հասկանում,
Որ մանրանում են…
...Դե այդպիսին է
Քո իսկ կռահած
Բախտը բիճերի,
Դու էլ հո՞ գիտես…
Նույն քո կռահած
Բիճերը դարի պոռոտաբերան
Հիմա անվանդ անուն են դնում…
Քո աղով համ են տալիս անհամին,
Բայց քո հետևից պախարակում են…
Դե ետ մնալուց նեղվում են,
Ոչի~նչ…
Ատամանվիդ տակ
Ճզմում են իրենց`
Անունդ տալուց
Ու չե~ն հասկանում,
Որ մանրանում են…
...Դե այդպիսին է
Քո իսկ կռահած
Բախտը բիճերի,
Դու էլ հո՞ գիտես…
18 мая 2009 г.
Բայց ինչու՞չասեմ
Եվ այս մեկ անգամ էլ
Ես իմ ծիծաղից
Բաժին եմ հանում
Ձեր բոլոր իմաստուն մտքերի վրա
Կյանքի ու սիրո ու նման տարբեր բաների մասին:
Իսկ դուք հարցրե՞լ եք`
Թե կյանքը ինքը,
Ի՞նչ կարծիք ունի
Իրեն վերաբերող
Ձեր մտքերի մասին:
Ես ծիծաղում եմ…
Բանաստեղծությունս
Ձեզ խոցող խոսք է,
Ձեր արածի համար ձեր մեջ զղջում հարուցող,
Անիմաստությունը ձեզ ցույց տվող ուղեցույց:
Ես ծիծաղում եմ…
Ու գուցե խոսքս ձեզ հունից հանի
Ու դուք կատաղեք.
Այն սուր է գուցե չափից առավել…
Ծիծաղիր, կանցնի…
Ես իմ ծիծաղից
Բաժին եմ հանում
Ձեր բոլոր իմաստուն մտքերի վրա
Կյանքի ու սիրո ու նման տարբեր բաների մասին:
Իսկ դուք հարցրե՞լ եք`
Թե կյանքը ինքը,
Ի՞նչ կարծիք ունի
Իրեն վերաբերող
Ձեր մտքերի մասին:
Ես ծիծաղում եմ…
Բանաստեղծությունս
Ձեզ խոցող խոսք է,
Ձեր արածի համար ձեր մեջ զղջում հարուցող,
Անիմաստությունը ձեզ ցույց տվող ուղեցույց:
Ես ծիծաղում եմ…
Ու գուցե խոսքս ձեզ հունից հանի
Ու դուք կատաղեք.
Այն սուր է գուցե չափից առավել…
Ծիծաղիր, կանցնի…
13 мая 2009 г.
Ուշադրություն, ասում եմ քեզ, բայց լսելու են շատերը
Կույս երազահանում կարդացի,
Որ առավոտյան քեզ համար ժպտալս
Բազմանշանակ իմաստ ունի…
Ու թույլատվություն չհարցնելով`
Ինքս ավելացրի
Իրականացող հեքիաթների հանրագիտարանում,
Որ այդ իմաստը քոնն է…
(Ժպտում եմ առավոտյան ժպիտով)
Առաջին անգամ սերը ինձ չի հերիքում.
Պետք է ավելացնել
Ու անուն չտալ…
Ուշադրություն,
Հենց հիմա զարմանում են այլոք…
(Դու ժպտում ես առավոտյան ժպիտով)
Որ առավոտյան քեզ համար ժպտալս
Բազմանշանակ իմաստ ունի…
Ու թույլատվություն չհարցնելով`
Ինքս ավելացրի
Իրականացող հեքիաթների հանրագիտարանում,
Որ այդ իմաստը քոնն է…
(Ժպտում եմ առավոտյան ժպիտով)
Առաջին անգամ սերը ինձ չի հերիքում.
Պետք է ավելացնել
Ու անուն չտալ…
Ուշադրություն,
Հենց հիմա զարմանում են այլոք…
(Դու ժպտում ես առավոտյան ժպիտով)
Խոստովանվածության աղավաղված չափաքանակ պարապ առիթով
Մեկ
Երկու
Երեք
Դե գնաց.
Սկսեցինք…
Սիրում եմ առավոտյան շուտ արթնանալ,
Սիրում եմ սուրճի առաջին կումը ֆռթացնելով խմել
Ու չեմ սիրում, որ կողքից հանդիմանում են ֆռթացնելս:
Ես սիրում եմ սրտիս վրա քնել,
Գիշերն էլ եմ սիրում:
Անհրաժեշտ եմ համարում
Սիրելուս մասին այս պատումը
Թողնել կիսատ…
Չաղավաղե՛ս:
Հասանք այստեղ,
Հիմա դո՛ւ.
Մեկ
Երկու
Երեք
Դե սկսիր…
Երկու
Երեք
Դե գնաց.
Սկսեցինք…
Սիրում եմ առավոտյան շուտ արթնանալ,
Սիրում եմ սուրճի առաջին կումը ֆռթացնելով խմել
Ու չեմ սիրում, որ կողքից հանդիմանում են ֆռթացնելս:
Ես սիրում եմ սրտիս վրա քնել,
Գիշերն էլ եմ սիրում:
Անհրաժեշտ եմ համարում
Սիրելուս մասին այս պատումը
Թողնել կիսատ…
Չաղավաղե՛ս:
Հասանք այստեղ,
Հիմա դո՛ւ.
Մեկ
Երկու
Երեք
Դե սկսիր…
11 мая 2009 г.
Վերնագրից էլ վեր, խորագրից էլ խորը, սկզբից մինչ անվերջ` Հեղինե
Երբ անունդ տալիս եմ, ինքս դառնում եմ հրճվանքի դողը…
Դու այն միակ ու եզակի կամրջակն ես, որը գործածվում է, երբ սերը որպես բացահայտիչ հաջորդում է անվանս…
Ահա և դու սիրուց առաջն ես ու ինձ հպվողը…
Հեղինե,
Հենց սկզբում անունդ տամ
Ու հայտնեմ այն մասին,
Որ հիմա
Սերն այնքան այնքան է
Սերտաճել,
Այնպես ու այնչափ է
Մեծացել,
Որ ինքն իր գլուխը կորցնում է,
Երբ հնչում է անունդ`
Հեղինե…
Հեղինե,
Ես այնքան ու այնպես եմ
Քեզ մտերմացել,
Այնչափ եմ մերձացել
Որ նույնիսկ հետդ լինելիս,
Ու հետդ լինելով
Կարոտը բազմանում
Ու բազմապատկվում է ավելի,
Հեղինե…
Հեղինե,
Ես անսպառ բանաստեղծ ապրումի,
Աշխարհին սիրահար բանարար,
Վատնված անհաշիվ սերերում,
Թավալված կրքերում անիմաստ,
Հիմա նոր մղումով մի մաքուր
Քեզ եմ հաղորդվում այսուհետ,
Հեղինե…
Հեղինե,
Ես քեզ կանչում եմ հար`
Իմ սիրո պատվիրան,
Դու իմ… իմ ամենա
ԱմենաՀեղինե…
Դեռ գրված չէ աշխարհի ամենագեղեցիկ բանաստեղծությունը…
Բայց ինձ համար այն շոշափելի է, երբ կանչում եմ` Հ ե ղ ի ն ե~…
Դու այն միակ ու եզակի կամրջակն ես, որը գործածվում է, երբ սերը որպես բացահայտիչ հաջորդում է անվանս…
Ահա և դու սիրուց առաջն ես ու ինձ հպվողը…
Հեղինե,
Հենց սկզբում անունդ տամ
Ու հայտնեմ այն մասին,
Որ հիմա
Սերն այնքան այնքան է
Սերտաճել,
Այնպես ու այնչափ է
Մեծացել,
Որ ինքն իր գլուխը կորցնում է,
Երբ հնչում է անունդ`
Հեղինե…
Հեղինե,
Ես այնքան ու այնպես եմ
Քեզ մտերմացել,
Այնչափ եմ մերձացել
Որ նույնիսկ հետդ լինելիս,
Ու հետդ լինելով
Կարոտը բազմանում
Ու բազմապատկվում է ավելի,
Հեղինե…
Հեղինե,
Ես անսպառ բանաստեղծ ապրումի,
Աշխարհին սիրահար բանարար,
Վատնված անհաշիվ սերերում,
Թավալված կրքերում անիմաստ,
Հիմա նոր մղումով մի մաքուր
Քեզ եմ հաղորդվում այսուհետ,
Հեղինե…
Հեղինե,
Ես քեզ կանչում եմ հար`
Իմ սիրո պատվիրան,
Դու իմ… իմ ամենա
ԱմենաՀեղինե…
Դեռ գրված չէ աշխարհի ամենագեղեցիկ բանաստեղծությունը…
Բայց ինձ համար այն շոշափելի է, երբ կանչում եմ` Հ ե ղ ի ն ե~…
8 мая 2009 г.
Մասնավորապես քեզ համար
Ինձ ու հատկապես այն սերը,
Որն Արարողը հատուկ քեզ համար է արարել
Ու լցրել է անգամ քունջուպուճախս,
Ու որը շատերի տևության հագին լայն էր,
Ես հիմա ամբողջովին հանձնում եմ քեզ…
Որն Արարողը հատուկ քեզ համար է արարել
Ու լցրել է անգամ քունջուպուճախս,
Ու որը շատերի տևության հագին լայն էր,
Ես հիմա ամբողջովին հանձնում եմ քեզ…
Ահա այսպես և չուշացանք
Դու ինձ ճանաչեցիր, երբ քեզ գտա…
Դու ինձ տեսար այնպես,
Ինչպես կայի`
Հավատաթափ:
Սակայն ինձ գրկեցիր
Առանց վարանելու
Լրիվ քո ջերմությամբ…
Դու ինձ տեսար այնպես,
Ինչպես էի`
Իմ նախնական շփոթությամբ:
Բայց ժպտացիր հստակ,
Առանց կասկածելու…
Դու ինձ նկատեցիր, երբ Քեզ ճանաչեցի…
Դու ինձ տեսար այնպես,
Ինչպես կայի`
Հավատաթափ:
Սակայն ինձ գրկեցիր
Առանց վարանելու
Լրիվ քո ջերմությամբ…
Դու ինձ տեսար այնպես,
Ինչպես էի`
Իմ նախնական շփոթությամբ:
Բայց ժպտացիր հստակ,
Առանց կասկածելու…
Դու ինձ նկատեցիր, երբ Քեզ ճանաչեցի…
Հարակից բակի տներից մեկում
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ`
Մեկը ջութակ է պարապում…
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ…
Զահռմար` ոմանք գանգատվում են…
Ընդվզում…
Ընկնում է նոտայակալը…
Դընննննննն,
Դընննննննն`
Ջութակ պարապողը նոտայակալի համար
Դուդուկ է նվագում…
(պետք է որ մտքում նվագեր.
Նա ջութակահար էր)
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ…
Էլի նույն կրկնվող պատմությունը…
Մեկը ջութակ է պարապում…
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ…
Զահռմար` ոմանք գանգատվում են…
Ընդվզում…
Ընկնում է նոտայակալը…
Դընննննննն,
Դընննննննն`
Ջութակ պարապողը նոտայակալի համար
Դուդուկ է նվագում…
(պետք է որ մտքում նվագեր.
Նա ջութակահար էր)
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ,
Ճզզ-վզզ, ճզզ-վզզ…
Էլի նույն կրկնվող պատմությունը…
Подписаться на:
Сообщения (Atom)