Сообщения Գառնիկ Սարգսյան: января 2010
Հավելված՝ կից իմ բոլոր կենսագրություններին

Պարզվում է`
որ երկինքն այնքան ցածր է ինձնից,
որ մինչև նա
մի մոլորակ կա ոտքերիս տակ...

27 янв. 2010 г.

Համադաս խոհեր իմ օրինակով

* * *

Ես զգայուն մարդ եմ։
Եվ այնպես է դասավորվել,
որ ամենից շատ ես զգում եմ ինձ...
Բայց պահեր են լինում,
որ ինձ էլ չեմ զգում.
ուրեմն չեմ զգում ոչինչ։

* * *

Իմ հոգին
ոչ թե իմ մեջ է,
ինչպես ասում են՝ որովայնի մոտ,
այլ ես եմ նրա որովայնի մեջ.
նա զկռտում է,
ես եմ ցնցվում...
...և մեծանում է տարողությունը,
որտեղ լողում են երազանքներս...

* * *

Իմ բախտը երբեմն բերում է։
Եվ բերում է հիմնականում երկնքից։
Հիմնականում երազանքներ է բերում,
որոնք ճանապարհում եմ երջանկության հետ։

* * *

Իմ երջանկությունը բուդիստ է՝
մեդիտացիայի դիրքով.
նա իմն է լիարժեք,
բայց միշտ կենտրոնացած է իր վրա։

* * *

Ամեն օր կյանքը ականջիս
ճիշտ ապրելու դասեր է քչփչում,
և ես ամեն օր դասը չեմ սովորում
ու գնում եմ ապրելու...

Երբ երկնքում մեջքալող եմ տալիս

Եթե արտասվում եմ,
արցունքիս կաթիլը
աչքիցս միանգամից ցած է ընկնում՝
առանց այտովս հոսելու...

Եթե ծիծաղում եմ,
արցունքիս կաթիլը
ձայնիցս չորանում է՝
առանց այտովս հոսելու...

Եթե լռում եմ՝
պատմում եմ
կամ լացիս,
կամ ծիծաղիս մասին՝
առանց այտ-արցունք շարադասութան...

13 янв. 2010 г.

Evolutia

Ինչ-որ հաշվարկով
յուրաքանչյուր օր նոր տարվա սկիզբ է...

Այս տարի սպասվում են
բազմաթիվ երազանքներ՝
իրենց իրագործման բազմաթիվ եղանակներով։
Սպասվում է նաև կլիմայական փոփոխություններ՝
Իբր արևը ծագելու է ավելի շատ,
քան մնացած ժամանակներում,
և մթնոլորտային տեղումները
լինելու են սովորականից սպասված։

Բոլոր մինչև վերջ անհաշվելի հաշվարկները
ցույց են տվել,
որ մարդիկ այս տարի ամեն ինչից շատ
մարդկայնության կարիք են զգում,
և այդ պահանջարկը հարուցել է
բազմաթիվ հետաքրքիր առաջարկներ,
որոնք դուք ինքներդ կարող եք ձևակերպել...

Հատուկ հաշվարկներ
և նկատառումներ պետք չեն,
որ խոստովանենք մեր սերը նրանց՝
ում սիրում ենք...

Յուրաքանչյուր օր
նաև ամփոփումն է
ինչ-որ հաշվարկով արված
տարվա ավարտի...

11 янв. 2010 г.

Դեպի վեր, թե՞ ցած

Սենյակիս առաստաղին
մի կտոր պոեզիա աննկատ նայում է ինձ։
Ես նրա հետ հուզվում,
նրա հետ ծիծաղում
ու ժպտում եմ...

Շնորհավորանք կամ ժառանգական ցանկություն

Շնորհավորում եմ
բոլորի Նոր Տարին
ու շնորհավորանքս սկսում եմ
տատիս աղոթքի հիմնական տողերով.
«Թող մարդկանց բոլոր բարի ցանկությունները կատարվեն,
հիվանդներն առողջանան,
սովածները կշտանան,
ծարավածները հագենան,
անտունները տնավորվեն,
հեռվում գտնվողները վերադառնան,
աշխատանք չունեցողները ունենան աշխատանք,
մրսածները տաքանան...»

Թող աշխարհի բոլոր մանուկները
ծնող ունենան
և թող դա հնարավոր լինի միշտ,
թող բոլոր մարդիկ ժպտան
և թող դրա համար հիմնավոր պատճառներ լինեն այսուհետ,
թող խաղաղություն լինի անընդհատ
և թող դա սովորական բան դառնա աշխարհում,
թող սեր լինի...
ու էլի տատիս աղոթքի
իմ ցիտած տողերը
դառնան ամենքի ցանկությունը...

Ամանորյա անթարթ կադր

Պատկերացրեք,
որ դուք կանգնած եք
մի հսկա ու իսկական եղևնու առաջ։
Պատկերացրեք գոնե մեկ իսկական Ձմեռ Պապիկ,
ով հսկա սահնակով երկնքում սահում է:
Պատկերացրեք, որ սահնակի հետագծով
կենդանացած տիկնիկների պարող շարք է ձգված։
Պատկերացրեք, որ Ձմեռ Պապիկի ձեռքին մի պարկ կա,
որտեղ չգիտես ոնց՝
տեղավորված են
Ձմեռ Պապիկին հավատացող
աշխարհի բոլոր երեխաների համար խաղալիքներ։
Պատկերացրեք որ ձյան փաթիլները
տեղում են այնպես գեղեցիկ,
ինչպես մուլտֆիլմերում է։

Ես էլ պատկերացնեմ,
որ դուք ժպտում եք...