Сообщения Գառնիկ Սարգսյան: Չեմ խոստովանում թուլությունս
Հավելված՝ կից իմ բոլոր կենսագրություններին

Պարզվում է`
որ երկինքն այնքան ցածր է ինձնից,
որ մինչև նա
մի մոլորակ կա ոտքերիս տակ...

25 мар. 2009 г.

Չեմ խոստովանում թուլությունս

Երբ գամ`
Կփորփրեմ գույնիդ հանքահորերը ու ինձ շաղ կտամ այնտեղ` առանց ետ-ետ նայելու…
Երբ գամ`
Կխնդրեմ անհամբերությունիցս կիսված արևը սոսնձես ծիծաղիդ թանձրուկով…
Երբ գամ`
Ափիդ մեջ բռնոցի կխաղամ ու կթաքնվեմ հաղթությանդ վրա…
Երբ գամ`
Կքաղեմ մազերդ ու ինձ բեղմորուս կդարձնեմ` հեքիաթում թագավորի լինելը իրական դարձնելու համար…
Երբ գամ`
Չեմ շնչի 1000 տարի ու տեսնեմ ո՞նց ես ճանաչելու շնչիս բույրդ…
Երբ գամ`
Ինքս ինձ կհյուրասիրեմ տատիկիդ պատրաստած լուսնից խորիզով շեղանկյուն գաթայով…
Երբ գամ`
Կպառկեմ ամպե սավանով ծածկված բազմոցիդ վրա ու արթուն կռմփացնեմ…
Երբ գամ`
Առաստաղիդ ջահի լույսը կվարակեմ անլրջությամբ ու ոչ միապաղաղ դողով…
Երբ գամ`
Երկինքդ կքերեմ մեջքով ու աչքերիս հետքերը կգլորեմ ազդրերովդ վեր…
Երբ գամ`
Կարհամարեմ դժգոհությունդ ծիծաղիս աղբանոցով ու չեմ հպարտանա մերկ կրծքովս, որը չեն զարդարում անգամ ոսկեջրած շքանշաններս…
Երբ գամ`
Ականջ կդնեմ ձեռքերիդ ու կսափրեմ` ինձ ճանկռել փորձող եղունգներդ…
Երբ գամ`
Անունդ չեմ տա. անունդ կվերցնեմ ու հեքիաթիս շալվարի համար կոճակ կսարքեմ…
Երբ գամ`
Կհագնեմ երբեք չհագած ծաղիկ եփելու գազօջախիդ խալաթը ու թույլ կտամ պատռելով հանես…
Երբ գամ`
Գրադարանիդ փոշին կլցնեմ ջրհորի տեսքով թխվածքի վրա ու կխանգարեմ փչես հոբելյանական մոմերը…
Երբ հասնեմ … հաստատ կտևենք միասին… ու անպայման կշատանանք հետո…

Комментариев нет: