* * * Էդուարդ Հարենցին
Ցավի, կարոտի, սիրո ու սպասման
Ամպրոպ է ձայնդ,
Որ կարկատում է
Բախտի ափերի
Աղոթակոլոլ հառաչանքները…
Հրեշտակների տեսողությունն է
Աչքերիդ գույնը,
Որով ներկվում են
Հույսի սպիները
Քո թարթիչների նյարդափնջերով…
Երազանքների լսողությունն է
Քո լռությունը,
Որով հևում են
Հեքիաթաբաշ ճերմակ նժույգները`
Բախտիդ կածաններով արշավելիս…
Շնչառությունդ
Աստծո հոգոցն է,
Որ ձայնագրում է
Ցավի, կարոտի, սիրո ու սպասման
Համբերությունը…
Комментариев нет:
Отправить комментарий