Կարելի՞ է խոսել...
Անտեղի էր հարցս,
Որովհետև հարցս
Արդեն խոսակցություն է...
Կարելի՞ է նայել աչքերիդ
Անթարթ ու ինքնամոռաց,
Անկուշտ ու ագահ հայացքով`
Չքողարկելով ցանկություններս...
Հարցիս ամենալավ պատասխանը
Կլինի այն,
Որ դու ինքդ նույնկերպ
Կնայես աչքերիս…
Կարելի՞ է ձեռքդ բռնել…
Առանց դրա
Խոսքս կթվա
Դիետիկ հույզերի անօգուտ սննդակարգ
Ու դու չես զգա չասածներս,
Ինչպես միևնույնն է` սկզբում
Չես զգալու, թե ինչպես,
Իբր ակամա ձեռքդ բռնեցի...
Կարելի՞ է քեզ կարոտել...
Որ թույլ տվեցիր,
Քեզ կկարոտեմ այնքան ուժգին,
Որքան իմ զսպումների հանրագումարն է,
Իսկ եթե ոչ`
Ստիպված ես ինձ պատժել
Քո տենչանքների անզսպությամբ,
Որովհետև ես անպայման
Կարոտելու եմ...
Կարելի՞ է քեզ համբուրել...
Ինչու՞ եմ հարցնում,
Որովհետև, որ առիթ ստեղծեցի,
Առանց հարցնելու,
Սկսելու եմ հենց համբուրելուց...
Կարելի՞ է քեզ մոռանալ, եթե պետք լինի...
Իզուր հարցրեցի.
Որ թույլ էլ տվեցիր`
Չեմ կարողանա...
Կարելի՞ է պարզապես անունդ տալ
Ու պատճառներ չփնտրել
Դա անելու համար...
Քո անունը իմ լեզվի
Հատընտիրն է
Ու շուրթերիս
Գարնանատառ տարազը…
Կարելի՞ է արթնանալ
Թարթիչներիդ տված խուտուտը
Այտերիս վրա զգալուց
Եվ հասկանալ,
Որ կրծքիս համար ամենալավ
Վերմակը
Մազերդ են...
Այնուհետև կհյուրասիրեմ սիրաբլիթներով:
Գուցե լեզուդ մի քիչ այրվի,
Բայց կկշտանաս…
Կարելի՞ է քեզ ոչինչ չհարցնել...
Հարցնելու վրա ծախսած ժամանակս
Կօգտագործեմ առավել արդյունավետ
Ու շնչառությունս ավելի երկար
Կդիմանա կրքերի
Քաղցր ու թանձր հեղձուկին...
Կարելի՞ է չպատասխանել
Այն չտրված հարցիդ,
Թե քեզ սիրու՞մ եմ…
Այս հարցի պատասխանը
Ամենաաննկարագրելին ու անավարտը կլինի…
Կարելի՞ է չկրկնել
Այս ամենը
Հաջորդ անգամ...
Իսկ հիմա կարծում եմ
Իրավունք ունեմ լռելու...
Հարցեր չտա'ս...
Комментариев нет:
Отправить комментарий