Եկ վերցնենք մի սրտապարկ,
Մեջը լցնենք
Մի զույգ համբույր,
Մի ումպ ծիծաղ,
Մի բուռ ժպիտ,
Մի փունջ հավատ,
Մի պտղունց հույս,
Համբերության թոկով կապենք
Սրտապարկի բերանը պինդ,
Գրպաններս լցնենք խինդով
Ու ցնծությամբ,
Արշալույսի գլխաշորը
Գցեմ գլխիդ,
Մայրամուտի հորիզոնը
Որպես գոտի վրաս կապեմ
Ու միասին
Ճամփա ընկնենք
Մինչև ես քեզ,
Մինչև դու ինձ…
Դե եկ գնանք,
Դե ձեռքդ տուր…
Комментариев нет:
Отправить комментарий