Գարունը գոյանում է
դեռ չխոստովանված սիրո,
դեռ խոսել չսովորած մանկան աչքերի,
դեռ չապրված ներշնչանքի,
դեռ չհորինված բառերի,
դեռ ծաղիկ չջրած առվակի,
դեռ չհոտոտված ծաղկաբույրի,
դեռ չկաթիլավորված անձրևի,
դեռ նոր լինելուց չթերթված գրքի էջերի
և այլ դուրեկան նախածնումների
հասունությունից…
Ու քիչ-քիչ,
քիչ-քիչ
ամրապնդում է իր իշխանությունը
շնչավոր և անշունչ գոյացությունների
տրամադրության վրա…
Комментариев нет:
Отправить комментарий