Сообщения Գառնիկ Սարգսյան: Գարունն ինձ ընդառաջ
Հավելված՝ կից իմ բոլոր կենսագրություններին

Պարզվում է`
որ երկինքն այնքան ցածր է ինձնից,
որ մինչև նա
մի մոլորակ կա ոտքերիս տակ...

24 февр. 2009 г.

Գարունն ինձ ընդառաջ

(Խորհուրդ է տրվում փայփայել թարմ ու լուսավոր սրտերում
և կարդալ գարնան թույլտվությամբ, իմ ձայնով ու իմ շնչառությամբ
…)

Ես զբոսնում եմ գարնան երկայնքով…
Եվ գարունը գայթակղված իմ զբոսանքով
Ոգևորվում է էլ ավելի ու էլ ավելի է մոտենում ինձ…

Ես թերթում եմ գարնանային թարմ արևաթափը ներբաններով,
Եվ ոտնահետքերս փշաքաղվում են գարնան անմիջականությունից…

Զբոսանքս դանդաղում է ոտքերիս տակ
Եվ արագանում գլխիցս վեր…

Ես հիշում եմ գարնան մոր ժպիտը
Եվ ակամայից ինքս էլ ժպտում…
Դա օգնում է, որ գարունը սրտապնդվի
Ու սկսի ինձ դուր գալու փորձեր անել…

Ես արձակում եմ երազանքներիս կոճակներն
Ու հանում հրեշտակների փետուրներից
Գործված գուլպաներս…

Գարունը պղպջում իմ աչքերում
Ու սերը խելապատառ նետվում է գիրկս…

Գարունը հարբած իմ հոգեթուրմով
Փարվում է կրծքիս…
Ես գերազանցում եմ գարնան բոլոր սպասելիքները,
Ու նա փշաքաղվում է իմ ներկայությունից…

Комментариев нет: