Վեր բացվող գունավոր պատուհանից

Ֆրեդերիկ Շոպենը խոսում է հետս նոկտյուրներեն.
ես հրճվում եմ ինքս ինձնից թաքուն պահած սեփական գաղտնիքներով:

Չեսլավ Միլոշն ու Ադամ Միցկևիչը
իմ սիրած անձրևի տակ նկարում են հափշտակվածությունս.
կրկնվում է վեհ բաների կարոտ անհոգ ժպիտս: